Projekt rozporządzenia został przygotowany na podstawie upoważnienia zamieszczonego w art. 146 ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, z późn.zm.).Podstawowym celem projektu jest przeniesienie do prawa polskiego emisyjnych postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2193 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania (Dz. Urz. UE L 313 z 28.11.2015 r., str. 1), zwanej dalej „dyrektywą MCP”. Zgodnie z postanowieniami dyrektywy MCP projektowane rozporządzenie wprowadza zmiany wymagań emisyjnych dla tzw. średnich źródeł spalania paliw, tj. źródeł o nominalnej mocy cieplnej nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW, które nie wchodzą w skład tzw. dużych źródeł spalania paliw, do których mają zastosowanie pierwsza i druga zasada łączenia, sformułowane w art. 157a ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Poś. W odniesieniu do średnich źródeł kwalifikowanych jako nowe (rozumianych jako źródła spalania paliw oddane do użytkowania po dniu 19 grudnia 2018 r., a w przypadku gdy pozwolenie na budowę źródeł wydano po dniu 18 grudnia 2017 r. – oddane do użytkowania po dniu 20 grudnia 2018 r.) wymagania emisyjne ustala się z uwzględnieniem tzw. trzeciej zasady łączenia, o której mowa w art. 157a ust. 2 pkt 3 ustawy Poś. W obecnym stanie prawnym wszystkie średnie źródła spalania paliw są objęte wymaganiami emisyjnymi na mocy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz. U. poz.1546 i 1631).
W przypadku niektórych zanieczyszczeń i paliw wymagania te są łagodniejsze od określonych w dyrektywie (np. dla niektórych źródeł opalanych paliwami stałymi w zakresie dwutlenku siarki i pyłu, dla niektórych źródeł opalanych paliwami ciekłymi lub gazowymi – w zakresie dwutlenku siarki, a także dla niektórych turbin gazowych – w zakresie tlenków azotu), co powoduje konieczność wprowadzenia do tego rozporządzenia odpowiednich zmian. Uwzględniając zakres tych zmian, nie proponuje się zmiany obowiązującego rozporządzenia, lecz wydanie nowego aktu prawnego. Przepisy projektowanego rozporządzenia przenoszą do prawa polskiego postanowienia dyrektywy MCP, z uwzględnieniem faktu, iż źródła istniejące ( rozumiane jako źródła oddane do użytkowania przed dniem 20 grudnia 2018 r., a w przypadku, gdy pozwolenie na budowę źródła wydano przed dniem 19 grudnia 2017 r. – oddane do użytkowania nie później niż w dniu 20 grudnia 2018 r.) wymagać będą dostosowania do określonych w dyrektywie wielkości dopuszczalnych emisji w terminie do 1 stycznia 2025 r. (źródła o nominalnej mocy cieplnej większej niż 5 MW) albo do 1 stycznia 2030 r. (źródła o nominalnej mocy cieplnej nie większej niż 5 MW).